Wij volgen de trends! Of niet .... ?

Beauty By You
Leonieke

Mode. Een heel aparte business eigenlijk.
Een paar ontwerpers bij elkaar (ze moeten toch wel iets van onderling contact hebben)
bedenkt (vaak prachtige!) collecties en hup,
we hebben een nieuw modebeeld in de winkels.

Nou ja, het jaar daarop dan.
(want die samples gaan van blad naar blad voor de ene foto reportage na de andere - en dan moeten ze nog vertaald worden naar betaaldbare versie voor mensen zoals jij en ik - en dan nog naar de winkels dus, het duurt even)

Maar goed,
dan hangt het dus in de winkels en is het de bedoeling dat 'wij' allemaal daarmee het straatbeeld gaan inkleuren.

Wat ik hier aan wil geven: ik ben geen volger.
Ik zal het maar eerlijk bekennen.
Ik heb mijn eigen stijl. Die is wat ik mooi vind, en waar van ik denk dat het mij staat.
Waar ik mij prettig in voel.


Hangbroeken? Met dat kruis tussen mijn knieën? Geen haar op mijn hoofd.
Studds, pailletten, glitters / bij mij past het niet, ik voel me ordinair.
Ballonrokjes? Prachtig, maar ik werd een opgeblazen biggetje - nee dus.
Blouses met ruches en kant? Alsof ik terug ging naar de Tunon School.

Het gekke is,
ik zie er dan andere mensen in lopen en dan kan ik het wel prachtig vinden.
Het staat ze, het past bij ze.
En soms zie ik het zo vaak zo leuk gedragen dat ik uiteindelijk, na maanden en maanden, over de streep getrokken word en het toch wil aanschaffen. Maar dan, ja, ironie
is het meestal uitverkocht.

De grootste mode ramp voor mij:

Jaren maar dan ook jaren geleden verdween van de een op de andere dag,
de gewone elegante hak uit de winkels en horror horror,
er waren alleen nog maar plateau zolen te koop.
Eerlijk waar, waar je ook keek, het ene plateau nog hoger dan het andere.
Zelfs de gympies (de gympies notabene!?) kwamen met plateauzolen.

 (met dank aan Doortje Vintage.com trouwens)

Als ik iets verschrikkelijk vind, voor mij dan, zijn het plateau zolen...
Echt!
En dat jaar, en volgens mij zelfs nog het jaar daarop, had ik dus echt een probleem.
Want er was simpelweg niets anders te krijgen. NIETS!
 

Uiteindelijk kon ik alleen nog bij Mayke, in Oisterwijk, een stel normale enkellaarsjes kopen, zwart, met een elegante normale hoge hak.
Ik mocht er wel even 600 gulden voor neertellen ... Volgens mij waren ze van Gucci.
Maar ja, je moest wàt, in die dagen, als je geen plateauzolen wou ...

Daar moet ik eerlijkheidshalve wel even de 'grap' aan toevoegen.
Na die 2 jaar, waarin iedereen mij op hoge plateauzolen voorbij kwam zeilen,
wou ik er ook een paar...
En heb ik ze gekocht.
Zwarte. Laarsjes. Blij. Hoorde ik er eindelijk ook bij.
Ik heb ze zelfs 3 keer gedragen.
En toen weggegeven.

Dus,
als de mode ineens een korte pony voorschrijft 2 cm hoger dan je wenkbrauwen : dààààg!

Ik ben Agyness Deyn niet... Ik lijk 14 met een mislukte haircut.
Knalrode lippen en nepwimpers? Not my face! Ik word een soort lady Gaga.
Lange gelnagels met piercing en plakkertjes? Ik speel de hoofdrol in Hans en Grietje en laat in de hele stad mijn sporen na. (tot ik geheid ergens aan vast blijf haken)
Moeten de haren kort en zwart? Ik lijk 30 jaar ouder.
En, de maand daarna moeten ze weer rood en lang - op naar de pruikenwinkel zeker?

Resumé:
ik ben gek op mooie dingen! Ik hou van mooie kleren, mooie accessoires, een mooie make-up maar de kunst voor mij blijft:
speuren naar de kopstukken ertussen en mijn eigen stijl er mee maken.

En mijn haar, en mijn make-up,
dat blijft toch meestal wel mijn eigen vaste look.
Want dat ben ik.
 Hoe doe jij dat? 

____________________________________________________________________________________________