Beauty By You
Leonieke

Met een prachtige fotoshoot in de Elle laat Angelina Jolie zien dat wat haar betreft,
de leeftijd nog geen enkele grip op haar gekregen heeft.
Sterker nog,
ze voelt zich mooier en meer in balans dan ooit.
Tijd speelt geen rol.

In het bijgaande interview is te lezen dat Angelina zich bijzonder gelukkig voelt.
“Ik had nooit gedacht dat ik kinderen zou krijgen, nooit gedacht dat ik verliefd zou zijn, nooit gedacht dat ik de perfecte persoon zou vinden.
Als je van een gebroken familie komt, accepteer je dat dingen geen sprookje kunnen zijn en zoek je er daarom ook niet naar.”

Ik kan zelf niet anders dan beamen dat Angelina een prachtige vrouw is,
maar ik heb door haar uitstraling niet het idee dat we ooit vrienden zouden kunnen zijn.
Ze heeft niet zo'n heel warme uitstraling, zal ik maar zeggen.
Eerder een beetje koeltjes.
Maar goed, misschien is dat deels image, deels afstand houdend van de buitenwereld ....

De foto's zijn gemaakt door de creatief directeur van YSL, Hedi Slimane.
Niet zo vreemd, aangezien Jolie regelmatig voor een creatie van Saint Laurent kiest voor rode loper of charity events.

Voor meer foto's,
zie de Elle!

________________________________________________________________________________________

Beauty By You

Op 13 mei vond in Dubai de Cruise Show van Chanel plaats.
Bij zo'n show komt enorm veel kijken,
alles wordt van tevoren van A tot Z en weer terug tot A geregeld maar als puntje bij paaltje komt
valt er ter plekke nog van alles te switchen.
Of aan te vullen.

Altijd leuk om eventjes behind the scenes te kijken,
dus hierbij een korte video impressie,
vanaf het definitief bepalen van de accessoires per outfit door Carl zelf t/m aankomst van de gasten.

Dubai, Cruise Show Chanel:

_________________________________________________________________________________________________________

Beauty By You
Leonieke

Bij de Beaumonde nr. 6 van dit jaar zat een leuke Beauty Special,
die natuurlijk meteen mijn interesse had.

En die ook, ironie,
zonder het zelf in de gaten te hebben,
een door de beauty sector zelf gecreëerde hype in de schijnwerpers zette.

Op pagina 20 en 21 namelijk een overzicht van alle Hollywoodsterren die zich in ruime mate te buiten zijn gegaan aan botox en fillers,
waarvoor,
terecht,
geen waardering.

Maar toen, ik schrok er oprecht van, sloeg ik om naar pagina 23
en zat ineens oog in oog met een volkomen strak getrokken Leontine Borsato!

Leontine was vakkundig onder handen genomen door Leco.
Haar, make-up, styling, alles prima onder controle.
Leontine is een prachtige vrouw met idem uitstraling, een mooi verzorgde huid en weinig rimpels.

Bij de eerste foto was ik echt even bang dat ze een foute facelift had ondergaan
maar bij de foto's daarna bleek het 'gelukkig slechts' photoshop.
Ik weet niet wie of waar de beslissing is genomen maar blijkbaar was deze prachtige verschijning ergens niet strak genoeg
voor de Beauty Special en heeft iemand het nodig geacht met photoshop behoorlijk in de weer te moeten.
Gevolg:
Leontine heeft nog minder lijnen in haar gezicht dan in haar tijd bij het Rad van Fortuin ....

Ik hief mijn handen in de lucht en vroeg mij serieus af: WHY???
Waarom, als je iets ouder wordt, op zo'n mooie manier, verzorgd en prachtig en wel,
moet je dan zo afgepoetst worden?

Nee. Volkomen overbodig!
En Beaumonde geeft hiermee zelf aanzet tot nog meer onzekere loopjes naar de plastische chirurgie,
die ze op de pagina ervoor ten volle afkraakte.

Want ja, als je zelfs als prachtige vrouw niet eens meer met enkele lijntjes in een tijdschrift mag staan,
als de rimpeltjes die jou in de loop der jaren alleen maar nog charmanter gemaakt hebben,
volkomen weggepoetst moeten worden -
mag je in het dagelijks leven dan wèl met die rimpels over straat?
Je bij de bakker vertonen?
Waar blijf je dan? Afgeschreven, boven de 40? U kunt wel gaan?

Daar lijkt het toch wel erg op, Beaumonde.
En daar is Leontine in ieder geval zeker te mooi voor.
Zelfs naturel.

Ben benieuwd wat jullie vinden?

_______________________________________________________________________________________________

Beauty By You
Leonieke

Gisterenavond was het dan zover,
de première van Anne in het nieuwe Theater Amsterdam aan het IJ.

Het was, op zijn zachtst gezegd, een regenachtige dag.
Wat een water!
En meteen ook de reden waarom velen toch veel later kwam dan hen 'dringend was verzocht' want rondom Amsterdam stond het flink vast dankzij het weer en bijbehorende aanrijdingen.
Waaronder natuurlijk ook wijzelf,
wij vlogen als een van de laatsten over de rode loper!

Nou ja, vlogen is niet de term, dat zou vragen om ongelukken zijn geweest want de loper was, ondanks overdekt, drijfnat.
Het was meer soppen dan schrijden in dit geval.
(Laatste was overigens Winston Gerschtanowitz... die enigszins genant blijkbaar zelfs de koning snel moest passeren in de foyer)

Ik had jullie beloofd om te proberen wat foto's te maken ter sfeerimpressie maar er waren zóveel bekende mensen,
eigenlijk was íedereen die er was beroemd om ofwel het een dan het ander.
Het zou echt totally not done zijn geweest om hier te gaan lopen fotograferen.
Dus helaas, geen eigen sfeer impressie gemaakt, maar wel een leuke anekdote en wat toegevoegde foto's.

Mijn dag:

De dag begon (voor mijn doen) vroeg, bij de kapper, waar ik eerst 20 minuten in de rollers mocht zitten.
Daarna werd het haar flink getoupeerd en vervolgens vakkundig opgestoken.
Een première waardig kapsel, maar wel plukjes achtig los, ik houd niet van te netjes.
Er ging wel de nodige haarlak overheen maar gezien de wind en regen die ik moest trotseren voordat ik binnen stond die avond,
was dat een wijze beslissing.

Onderweg dus de nodige stress ivm het verkeer want toen we er al hadden moeten zijn,
zaten wij nog midden in Vinkeveen... In de file.
Dus bij aankomst grote opluchting te zien dat nog veel anderen zich aan het haasten waren om "op tijd te arriveren'.

Ik zat heerlijk in mijn vel dankzij mijn outfit, mijn haar en mijn make-up.
Voelde me zowaar bijna koninklijk!
Ontspannen dus, vanaf dat moment.

Langs zo'n rode loper (deze was eerst nog langer maar er werd een stuk verwijderd omdat het te glibberig werd)
staat altijd een hele batterij aan fotografen en camera mensen, leuk om te zien.
Een circus, dat is het echt hoor.

Bij mijn eerste première was ik best zenuwachtig maar nu liep ik er gewoon overheen,
toch niemand die op mij let dus who cares!
Maar, heel aardig, aan het eind stond een fotograaf die het zowaar de moeite vond nog 3 of 4 kiekjes van mij te nemen.
Dat streelt je ego toch wel, eerlijk is eerlijk hoor.

Binnen moesten we meteen de zaal in want stipt 20.00 uur zou de voorstelling beginnen.
We hadden heel goede zit plaatsen en ik nam meteen de gelegenheid te baat
mijn voeten en schoenen te laten drogen -
drijf maar dan ook drijfnat ....
Zo zit je dan 'deftig te wezen' ! Gelukkig niemand die het ziet.
(behalve jullie nu)


Bij binnenkomst van de koning stond iedereen op en mocht hij onder algemeen applaus plaats nemen.
Hij kwam o.a. samen met uiteraard de burgemeester van Amsterdam,  van der Laan, Cees Abrahams en Robin de Levita.
Daarna kon de, zeer indrukwekkende, voorstelling beginnen.

In de pauze mocht natuurlijk eerst de koning met zijn gevolg de zaal verlaten, op weg naar de foyer.
En dit is een best leuke anekdote in het geheel.
Nadat we even gewacht hadden, (ik zat 2 rijen voor de koning),
was het middenpad vrij en liep ik zonder enige aarzeling, dus fier rechtop,
voile losjes gestyled over de armen gedrapeerd,
op inmiddels gelukkig droge schoenen, keurig netjes naar de foyer.
Ik was me van geen kwaad bewust en dacht alleen maar aan de wijn - :)) - en hapjes.
Maar doordat de koning met de producenten waarschijnlijk al pratende de voorstelling doornam,
liep het koninklijk gezelschap niet zo snel.
Waardoor ik nog vòòr het bereiken van de toegang naar de foyer, me op geheel natuurlijk verlopende wijze bij hen aansloot.

Op dat moment signaleerde ik wel even dat een zeer sjiek geklede dame nog snel voor mij ook de deur open hield
maar eerlijk gezegd heb ik verder niets unusuals opgemerkt.
Met alle egards (lees lichte hoofd knikjes zelfs) werd ook ik in de foyer ontvangen en nam ik gewoon dankbaar
(na al die files, het haasten, de stress, de honger en de natte tocht nààr en óver de rode loper)
een heerlijk glas wijn tot mij, me bedenkend hoe ontzettend aardig iedereen hier was.

Maar de grap van het geheel was dat ik
geen enkel signaal heb waargenomen van enige restrictie waar dan ook.
Ik ben simpelweg op mijn eigen gevoel af gegaan.
Zijne masjesteit had voor zover ik kon zien de zaal verlaten, het middenpad was helemaal vrij,
dus ik ben zonder enige aarzeling op 'pad gegaan'.
Gevolg: ik kwam in de foyer aan in de kielzog van het gezelschap van zijne majesteit.
Geen wonder dat ik zo warm onthaald werd, haha.

Mijn man heeft mij later verteld, dat de rest van de zaal keurig heeft staan wachten tot ook ik
het middenpad was overgestoken en me had aangesloten bij de koning en zijn gevolg...
En pas daarna is blijkbaar het sein gegeven dat iedereen naar de foyer kon gaan.
Ik heb er totaal niets van mee gekregen. Is dat niet jammer??!!

Mijn echtgenoot vertelde me dat ik bijna als een prinses langs al die keurig wachtende mensen ben gelopen.
Ik vroeg stomverbaasd waar die dan zaten?
En hij zei, die zàten niet, die stonden netjes op een rij en jij liep er met opgeheven hoofd zonder blikken of blozen langs heen.

Is het niet ontzettend jammer dat dat nergens op film staat zodat ik het met eigen ogen had kunnen zien?!
Want ik weet er helemaal niets van en wat zou ik erom hebben kunnen lachen!
Gelukkig heb ik dat op de weg naar huis volop kunnen doen,
heerlijk dat je zo geheel onbevangen kunt zijn,
zo ontspannen is de koning zelf blijkbaar ook.

Voor altijd een leuke herinnering - die ik helaas zelf niet bewust heb meegemaakt.


Op de receptie afterwards was de stemming heel positief, mensen waren onder de indruk maar vol lof,
de koning was heel ontspannen en ik moet zeggen,
er was ook geen enkel cordon van extra veiligheidsmaatregelen te bespeuren.

Vrijwel tout bekend nederland was aanwezig dus iedereen vond het leuk elkaar te zien en even bij te kletsen.
En,
zo heerlijk hollands dan ook weer,
de bitterballen waren ZALIG! Echt.

We gingen in de late uurtjes naar huis, zoals dat heet: moe maar zeer voldaan.

* * * * * * * *

Als je wilt voelen, zien en ervaren hoe klein, opgesloten en tout petit het wereldje van Anne en haar medebewoners was,
hoe groots voor haarzelf, het was immers haar eigen hele bestaan,
en hoe nietig het werd in het geheel van de waanzin van de 2e wereld oorlog,
móet je deze voorstelling echt gaan zien.
Rosa da Silva zet een geweldig Anne neer,
en het unieke decor zorgt ervoor dat je je midden in het achterhuis kunt denken.
Het doet beseffen, nog veel meer dan het boek, dat deze mensen geen kant meer op konden, dit was alles nog wat er was.
Sommige kritieken noemden het te klein of te groot of niet uitgewerkt genoeg
maar persoonlijk denk ik dat, als je het verhaal van Anne kent, haar boek, haar woorden,
en je bent van nature in staat de waanzin en wanhoop van de oorlog mee te voelen,
dan heb je niet meer nodig dan deze uiterst subtiel gebrachte versie van haar verhaal.

Het zijn hààr woorden, fragmenten, haar blik op de zaken, op de mensen om haar heen.
En niets is over gedramatiseerd, nergens overdone,
juist door dat enorme grote decor er omheen, de grote filmbeelden van oprukkend Hitlers Nazi leger,
wordt het kleine, het in dat overdonderende geheel zo onbelangrijke wereldje van het achterhuis,
zo treffend vorm gegeven.

Het zijn gewone mensen.
Het zijn kleine dingetjes.
Ze zitten op elkaars lip.
Er ontstaan irritaties.
Ze kunnen geen kant op.
Soms wordt er ook gelachten.
En al die tijd weet je dat het geen doel meer heeft.
Want het zijn joden. En het verraad zal komen.
Ik vond het bijzonder ontroerend.

En de slotscene, waarin Anne's vader heel feitelijk vertelt, hoe het hen, en uiteindelijk Anne, Margot en hun moeder, vergaan is,
is adembenemend.
Op het laatst van de oorlog worden de 2 meisjes nog naar Bergen Belsen gedeporteerd. Daar zijn ze uiteindelijk beiden aan tyfus overleden.
Hoe hun vader hun laatste wandeling beschrijft, met kleine, verfijnde maar o zo treffende woorden,
uitmondend in een verstild decor,
- ik krijg er nu nog kippevel van. De tranen stonden me in de ogen.

Het applaus liet heel even op zich wachten.
Daarna zette het in, maar bij mijzelf toch eerst aarzelend.
Applaus voelde namelijk eigenlijk niet op zijn plaats...
Dat klinkt misschien vreemd maar zo ervoer ik het op dat moment.
 

De hoofdrollen: Anne, haar vader en moeder, en haar in de toekomst gedroomde Peter ....

Anne, Theater Amsterdam.

beelden: getty images, nu.nl., telegraaf

___________________________________________________________________________________________
 

Beauty By You
Leonieke

Ieder jaar weer ben ik gefascineerd door de hele entourage van het MET Gala...

Oké, ik begrijp het inmiddels,
er moet geld in gezameld worden en dus ontstond deze fundraising ten bate van het Metropolitan Museum of Arts Costume Institute van New York
Niemand minder dan Anne Wintour is hiervoor ooit op de bres gesprongen
en zorgt samen met de Vogue stafmedewerkers voor het samenstellen van de lijst van zo'n 650 genodigden.

Dit jaar was het diner iets duurder, menigeen zal zich toch verslikt hebben in de extra 10.000 dollar die gevraagd werd!
Niet dat ze het niet kunnen missen maar ja, verhoog de benzine prijs maar eens met 1 euro per liter en je kunt je het gevoel een beetje voorstellen...

Maar als Anna iets op poten zet en jij laat verstek gaan,
moet je wel van heel goede huize komen wil je daarna nog ergens voor uitgenodigd worden.
Uitzondering dit jaar was natuurlijk onze Doutzen,
die, tamelijk zwanger en ach, waarschijnlijk al behoorlijk thuis bij Anna,
eerlijk toegaf geen puf te hebben die enorme trappen te moeten beklimmen alvorens uberhaupt aan de hors d'oevres te kunnen beginnen.

Dus tout le beau monde gaf acte de présence
in het jaarlijks bepaalde thema, dit maal White Tie and Decorations dus: de dames konden lekker uitpakken.

Dat werd dan ook groots gedaan.
Zie de bijgaande video.
Charlize Theron en Sean Penn, nog immer together,
prachtige Sarah Jessica Parker outfit,
Johnny Depp innig verliefd met Amber,
Enfin, ENJOY!

Als iemand nog een kopietje van de Menu kaart voor mij heeft?
Rauwkost, worteltjes, gestoomde groenten en stukje vis misschien.....

____________________________________________________________________________________________________

Beauty By You
Leonieke

Volgende week ga ik naar de première van Anne,  in het nieuwe theater van Amsterdam.
Ik verheug mij er zeker op,
een première is toch altijd feestelijk en een hele happening (dit keer zal zelfs de Koning aanwezig zijn)
maar ik heb er nu toch ook wel gemengde gevoelens over.

Het verhaal van Anne, wiens dagboek ik natuurlijk heb gelezen,
heeft een onuitwisbare indruk bij mij achtergelaten.
En voor mij 'bestaat' zij nog steeds.

Haar verdrietige en ontroerende verhaal, van voor maar ook nu (begrijp ik) een deel van nà de deportatie,
gaan we dus nu met eigen ogen aanschouwen.
Met uniek, nieuw en nooit eerder vrij gegeven materiaal uit haar dagboek.
Dit op verzoek en initiatief van haar nabestaanden.
Ik ben heel benieuwd maar weet dat het geen feestje zal worden.

En tegelijk is een ander aspect van deze première natuurlijk wèl heel feestelijk.
Het is de producenten en oprichters immers toch maar gelukt
om speciaal voor deze echt grote produktie,
een compleet nieuw theater te bouwen.
Theater Amsterdam, gelegen aan het IJ.
Dat is spannend geweest, heeft echt de nodige inspanning gevergd en dat mag je vieren.

En dan kom je altijd onvermijdelijk op de vraag:
wat trek ik aan?

Ik had een tijd geleden in een klein boetiekje in Spanje een mooi pak gekocht van super fijne zijde.
In plaats van een gala jurk besloot ik voor dit zwierige pak te gaan.
Het is in taupe, een neutrale kleur, niet al te feestelijk, gesoigneerd maar niet over the top.
Wel met zorg afgestyled, dat absoluut.

Bij inspectie vorige week merkte ik ehter dat de broek wat vreemd op de hanger hing en wat blijkt,
horreur,
die is zeker zo'n 15 cm. uitgescheurd aan de zijkant.
Dat zorgde wel even voor de nodige paniek hoor.
Volgens mij is het gewoon Murphy's law:
er is altijd iets mis, voor vrouwen tenminste, òf met de kleding òf met de schoenen, als je voor een première staat.

Maar goed, afwachten hoe dit gerepareerd kan worden want de stof is echt flinterdun....
Nee hoor, geen zorgen om de koning, het blijft koninklijk genoeg: alles is netjes gevoerd  :))

De accessoires had ik vrij snel gevonden,
perfecte schoenen in 3 tinten die een mooie combi vormen met de nuances van pak,
kroko-clutch en grote zijden sjaal. (niet die op deze foto trouwens)

Maar toen, DE oorbellen.
Zonder oorbellen geen première....
Nergens iets gevonden naar mijn smaak.
En het moest ook bij het geheel passen. Want zoals je merkt ga ik voor ton sûr ton.

Daarnaast, en dat vind ik echt jammer want ik ben gek op oorbellen,
ben ik mega allergisch voor stekers, zelfs al zijn ze in puur 24k goud zonder ook maar een spoortje nikkel.

Tegenwoordig heb ik een manier om van de meeste stekers, zelf clips te maken.
In dit geval heb ik van de nood dan maar een deugd gemaakt en mijn eigen creatie ontworpen.

Ik heb zoetwater pareltjes gebruikt, lekker onregelmatig gevormd, 24k doublé dubbeltjes en idem hartjes,
en 2 oude grote houders voor de 'cabochons'.
Ik denk dat ze mooi, sjiek en zwierig bij het geheel zullen passen, met grappige touch door die vergulde dubbeltjes.

Het resultaat zal ik in ieder geval volgende week publiceren.
En oja, de kapper is geboekt dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken.
(tenzij de fohn ontploft.....)

    Is dat wel eens gebeurd?
              Wil ik dat uberhaupt wel weten?

_______________________________________________________________________________________________________

Beauty By You
Leonieke

Laat ik beginnen met bekennen dat ik over het algemeen de 'luxe, volle en rijke body crèmes' koop.
Ik hou niet van sterke of zoete geuren en over het algemeen vind ik de de geur en textuur
van heel goedkope versies erg tegenvallen ....

Dat krijg je dan misschien omdat je verwend bent.
Maar ik ben gewoon gehecht aan mijn vaste merken.
Het moet lekker ruiken maar subtiel blijven, heel goed insmeren en lang een prettig gevoel geven.

Een merk waar ik eigenlijk nooit wat van koop maar
er een tijdje geleden iemand de body crème van kado deed, is Kneipp.
Ik weet het, heel bekend.
Maar het staat simelweg nooit in mijn badkamer.

Na het ruiken ervan ging ik een week later echter overstag.
Tot tevredenheid dus vandaar de post hier op Beauty By You.

Ik heb het dus over de Kneipp Body Crème "Vijgenmelk en Argan Olie".
Argan Olie is uberhaupt een van mijn favoriete ingrediënten dus daarmee komt een product bij mij al een heel eind.
En vijgenmelk vind ik altijd zorgen voor een lekkere, subtiele, frisse en toch aanwezige geur.

Ik ben daarna aangenaam verrast door de textuur van Kneipps body crème.
Het is echt crèmig en het smeert heel makkelijk uit.
De huid voelt wel even vettig daarna maar niet zo lang dat het storend is.
Resultaat voor mij:
een lekker zachte huid, voelt gevoed, gehydrateerd en lekker verzorgd met natuurlijk voedende werkstoffen
En: ruikt lekker subtiel.

De pot staat sindsdien naast mijn bed want 's avonds wil ik het ook gebruiken voor hals en decolleté, handen en voeten.
Heerlijk.
In de winter gebruik ik meestal de Hammam van Rituals,
deze Kneipp versie verkies ik op dit moment voor de zomer.

Goed om te weten:

• Kneipp bevat geen parabenen, zeep, conserveringsmiddelen, kleurstoffen en minerale oliën.
  Hierdoor worden producten van Kneipp over het algemeen heel goed verdragen.
• De amandel en jojoba olie voeren de boventoon, (op zich prima huidverzorgers!)
  maar de genoemde argan en vijgenmelk staan een stuk lager op de ingrediëntenlijst ...
• Er zit in de body crème ook wat parfum, voor mij geen enkel probleem maar als je daar echt gevoelig voor bent kun je deze misschien beter overslaan
• er is ook een versie met amandelmelk

De Kneipp Body Crème heb ik gekocht voor € 9,95
in een 200 ml. verpakking.
 

_____________________________________________________________________________________________________

Beauty By You

Leuke tip voor DIT WEEKEND:
Las Dalias Markt in Amsterdam!



Een van de 2 bekende markten in Ibiza waar iedereen die het kleurrijke eiland wel een bezocht heeft,
zeer waarschijnlijk -al dan niet kwijlend- rondgedwaald heeft,
komt nu eventjes naar Nederland.
Althans, een deel ervan.

Zo'n 100 stands zullen zich presenteren met alle kleurrijke zo kenmerkende Ibiza 'hippie' Style items.
Kettingen, schoenen, kleurige tunieken, veel met kraaltjes, pailletjes, pareltjes: eat your heart out!
Waar: Westergasterrein Amsterdam.
Prijs: 12,50 pp.

I love it!
Een stukje Ibiza in Nederland - alleen al heerlijk om rond te lopen ....

__________________________________________________________________________________________

Beauty By You
Leonieke

Ik hou van redelijk naturel mascara op mijn wimpers maar tegenwoordig,
nu mijn wimperrand dankzij die 'geweldige' plastisch chirurg helemaal naar onderen staat,
heb ik er best veel van nodig,
plus alle hulp die ik kan krijgen om mijn - toch echt lange - wimpers zichtbaar te krijgen!

Want als je wimpers naar beneden gericht staan, zie je ze namelijk niet of nauwelijks.

Vandaag heb ik een aantal nieuwe dingen aan mijn setje toegevoegd en ik moet zeggen,
ik ben absoluut in mijn sas met het resultaat.
Vandaar dat ik een en ander voor je op een rijtje zet.

1.
De wimpers voorbereiden door met opgewarmde wimperkruller, (heet water)
voor te bewerken.

Hiervoor had ik ter review de wimperkruller van Leco aangeschaft. (€ 7,95)
Ik ben aangenaam verrast met het ontwerp.
De kruller blijft als je m niet gebruikt, 'dicht' dankzij een handig klein plastic houdertje.
Hij hanteert heel prettig dankzij een veer systeem en de speciale handgreepjes.
Heel fijn is dat het rubber een stuk breder is dan die ik hiervoor had,
hierdoor kan ik eindelijk moeiteloos in 1 keer de hele wimperrand meenemen.
Conclusie:
Moeite van aanschaffen waard, goede en fijne kruller!

2.
Vervolgens heb ik mijn bewegend ooglid opgemaakt
met de Long Wear Cream Shadow van Bobbi Brown,
in de kleur Bone. (€ 26,=)
Ook deze had ik ter review aangeschaft.
Ik moet zeggen,
de crème oogschaduw blijft echt goed zitten en kruipt veel minder in de plooitjes van de huid.
Dankzij de textuur is hij ook lekker makkelijk over het ooglid te verdelen.

EN:
hij werkt geweldig samen met de BBY Easy Ooglift patches!
ik heb soms (eerlijk is eerlijk) moeite met het combineren van mijn Ooglift Patches en Oogmake-up....
En ik heb absoluut deze BBY Ooglift Patch nodig (wederom dankzij mijn 'geweldige' chirurg...)
maar met make-up wordt het meestal toch moeilijker om deze helemaal onzichtbaar te houden.
Dus eigenlijk beperk ik mij dan qua oogschaduw tot het aanzetten van de arcade boog en houd ik het bewegend ooglid vrij.

Maar, Great dus: deze creamy eyeshadow blijkt zich uitstekend te lenen als basis voor de patch!
Ik heb de Eyeshadow éven laten drogen, daarna de Ooglift Patch aangebracht,
en deze hecht helemaal perfect, blijft uitstekend zitten en remains compleet transparant.
Super!
Ik ga zeker nog wat andere kleuren aanschaffen van de Bobbi Brown Shadow.

3.
Mascara aangebracht (Chanel le Volume),
natuurlijk met behulp van mijn inmiddels echt onmisbare Mascara applicator.
Heerlijk snel, nooit knoeien, ik ben dol op dit handige hulpje.

Direct daarna de wimperkruller van Leco wederom gebruikt,
dit keer om de nog natte mascara in een stevige krul te plooien.
Hoe en waarom ik dit doe, staat beschreven bij de beauty tips.
20 seconden vast gehouden en het resultaat:
mijn zielig naar beneden hangende wimpertjes staan weer prachtig omhoog!

4.
Vervolgens de nog niet droge wimpers gescheiden met de inklapbare wimperkam van Tweezerman.
Ik ben gek op deze kam!
Het is natuurlijk sowieso heel handig dat 'ie inklapbaar is, voor onderweg en in je make-up tas.
Maar, het fijnste van deze Tweezerman is onmiskenbaar:

• de pennetjes zijn ultra dun en werken héél precies
• aan de uiteinden zit geen verdikking, zoals bij de meeste andere kammen.
  Daardoor kun je juist met het uiteinde perfect plaatselijk werken.
  Een klein gedeelte kammen. Of alleen je ooghoeken.
  je kunt zelfs met één pennetje werken, voor extra precisie.
  Dat is echt super fijn.

Kleine kanttekening: het is metaal, en de pennetjes zijn best scherp, dus werk behoedzaam!

Als je het zo allemaal opschrijft lijkt het wel een dagtaak.
Maar het gaat gewoon snel hoor.
Mede ook wel dankzij de mascara applicator,
want ook bij het uitkammen van een echt spinnenpootje bij de onderwimpers
gebruik ik de applicator als ondergrond om hierover heen met de Tweezerman precies
en vooral ook zonder te knoeien, snel te kunnen werken.

Ik laat expres op een paar plekjes wat wimpers wèl samenkomen,
omdat ik het er anders té netjes uit vind zien.

Voordat ik ze opberg maak ik alle materialen meteen schoon met de 'toetenvegers' -
ja daar zijn ze weer- maar echt, gewoon handig om op je toilettafel te hebben.

En ik ben blij met deze look:

Ik heb -behalve een iets donkerder kleurtje in de arcadeboog-
expres verder geen oogschaduw of eyeliner aangebracht
zodat hier de wimpers duidelijk in beeld komen.
En hoera, ze zijn echt mooi zichtbaar!

Voor een avond make-up of als je van een donkerder look houdt,
kun je makkelijk gewoon meerdere lagen mascara aanbrengen.

En p.s.: de plooitjes die je in het bovenooglid ziet zijn, helaas,
nog steeds het resultaat van mijn frustrerende ptosis-correctie.

Succes met jouw wimpers!

____________________________________________________________________________________________________________